Ken je dat? Samen met je partner helemaal in de wolken … zwanger! Samen op de roze wolk, verheugd op alles wat komt, spannend tegelijkertijd. Sparren over “hoe het zal zijn” en dit “hoe het zal zijn” is vaak positief, want zeg nou zelf..heb je ook maar enig idee hoe het écht zal zijn? ……….. Enig idee hoe roze die roze wolk nu écht is?
Gastblog door Marjolein Schulten van Eerste Stappen Ouderschap.
Standaard word je gewaarschuwd om nog “even” met z’n twee te genieten, uit te gaan, met vrienden op stap,..want “straks”.. “straks” is dat leventje voorbij.. “Nou dat zal wel meevallen”, hoor ik je zeggen.
Nuchter als de man over het algemeen is, hobbel je een beetje mee en probeert er het beste van te maken, “je ziet het allemaal vanzelf”.… Dus als je partner geluk heeft, je werk het toelaat, je zin hebt, ga je mee naar controles, info bijeenkomsten, pufcursus?
Heb je een idee hoe vaak ik zwangere dames zie die alleen gaan of met hun moeder of vriendin? Ik vraag me dan altijd af wat de reden is dat jij er niet bent…
Of ben jij een ander type man? Eén die graag betrokken is, samen het nieuwe avontuur, jullie nieuwe levensfase aan wil gaan, vanaf het begin? Het belang en de meerwaarde van je vaderrol inziet en zich wil voorbereiden? Maar al snel tot de teleurstellende ontdekking komt dat alles gericht is op HAAR…..
Want alle clichés zijn waar! Je struint het hele huis af om alle “ineens vieze” geurtjes uit huis te verwijderen; kook je je eigen eten, omdat zij alleen al van het kijken in de pan moet kotsen. Ofwel sta je midden in de nacht kroketten te bakken omdat zij daar “ineens” enorme trek in heeft?! HUH? Soms herken je je eigen partner niet meer, huilt ze om het minste geringste of snauwt ze je af, terwijl je geen idee hebt, wat je zou hebben misdaan. En dan nog niet te spreken over alle ongemakken waar ze mee kampt.
Dan komen de laatste loodjes in aantocht. Tijdens de bevalling voel je je wellicht gefrustreerd omdat je dan niet goed weet hoe je haar het beste kunt steunen en je zelf onder de indruk bent van deze intense ervaring. (wil je volledig sámen met je partner je voorbereiden op een prettige geboorte, kijk dan eens naar de cursussen hier op de site)
En als de kleine er eenmaal is, is je leven van het ene op het andere moment 180 graden gedraaid. Alles draait om moeder en kind. Spuitluiers; plofborsten; kraamtranen; bezoek en nog eens bezoek….
De kraamhulp helpt jullie op weg, maar al snel is haar tijd op en staan jullie er alleen voor. Binnen de kortste keren donder je van je roze wolk. De vermoeidheid, na weken nauwelijks een fatsoenlijke slaap, eist zijn tol. Je wordt knettergek van het gehuil van de kleine terwijl je niet weet wat er aan de hand is. En als je dan eindelijk net in slaap bent gevallen, wordt deze zo broodnodige rust verstoord door de kleine die alwéér toe is aan de volgende voeding.
Je wallen hangen ondertussen op je knieën, woordenwisselingen met je partner zijn aan de orde van de dag. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik nodig je graag uit om elkaar te ontmoeten bij Babycafé Den Bosch (bij Tofkoekie) op 9 oktober.
Dan vertel ik je graag meer hoe je je kunt voorbereiden op jullie nieuwe levensfase, wat zeker ook een life-event is, met Eerste Stappen Ouderschap!
Heb je naar aanleiding van dit blog vragen of opmerkingen, plaats ze gerust hieronder en kom in contact met andere lezers.
0 reacties