Nog bijna dagelijks wordt ik geraakt door de dingen die ik meemaak tijdens mijn werk. De komende tijd deel ik een aantal ervaringen met jullie. Vandaag de aftrap. (namen zijn fictief, de verhalen waar gebeurd)

Al dagen heeft ze harde buiken (oefengolvingen in HypnoBirthingtaal). Hierdoor had ze een paar slechte nachten. Het zet echter niet door, erg vermoeiend vind ze.
Yvette is nu 39 weken zwanger, van haar eerste kindje en heeft samen met haar partner een HypnoBirthing-cursus gevolgd.
Ze vertelt dat ze iedere avond ‘vol verwachting’ haar hele huis aan kant maakt. Het zou immers die nacht weleens kunnen beginnen!
Ik herken haar gedrag en vraag of ze het gevoel heeft dat er nog iets blokkeert in haar waardoor het proces niet echt op gang wil komen? Dat zou kunnen, maar ze zou niet weten wat……De volgende dag komt ze daarom naar de praktijk voor een uitgebreide loslaat-sessie m.b.v. hypnose.

In het voorgesprek komt haar negatieve seksuele ervaring aan de orde, zou dit mee kunnen spelen wellicht? Al pratende blijkt dat ze deze nare ervaring niet heeft gemeld bij haar verloskundige. We bespreken het belang en ze besluit bij de volgende controle haar verloskundigen op de hoogte te brengen. Deze negatieve ervaring zou haar gevoelens tijdens de bevalling kunnen beïnvloeden en het is fijn als de verloskundige hiervan op de hoogte is natuurlijk.
Verder vertelt ze dat het slapen de laatste weken echt een probleem is, iets wat ze nooit eerder heeft ervaren. Het lijkt ook wel of ze totaal niet moe is, ze slaapt al dagen nauwelijks.

Tijdens de hypnose-sessie die volgt zie ik Yvette langzaam dieper en dieper in de ontspanning zakken. Na zo’n 45 minuten komt ze langzaam weer terug.
Ze is heel ver weg geweest vertelt ze.
Tijdens de sessie ervoer ze hoeveel spanning ze op haar kaken had en hoe, toen ze bewust haar kaken ontspande, ook de spanning uit haar bekkengebied weggleed. Ineens had ze zich gerealiseerd dat de laatste maanden werken een zware dobber waren geweest. Ze had het al langer niet naar haar zin daar. Had zich echter steeds aangepast aan wat de omgeving van haar vroeg en liep vaak op haar tenen.
Een paar weken terug had ze deze baan opgezegd. Ze dacht er ‘klaar’ mee te zijn, nu ze deze belangrijke beslissing had genomen en voor zichzelf had gekozen. Tijdens de sessie voelde ze dat er nog veel opgebouwde spanning in haar bekken en kaken zat en terwijl ze dit losliet had ze gevoeld hoe haar baby naar beneden zakte 🙂

Helemaal opgelucht en blij dat ze dit nu had mogen en kunnen ervaren en loslaten, komt ze weer zitten.
Al napratende zien we ook het verband met haar negatieve seksuele ervaring en hoe dit toch meer invloed op haar gedrag heeft gehad dan ze zich ooit had gerealiseerd. We concluderen dat deze ervaringen in combinatie met haar werksituatie haar stress-systeem continu ‘aan’ hebben gezet, waardoor ze a.h.w. hyper-alert was. Dat maakte dat ze niet in slaap kon komen, maar mogelijk ook dat haar lijf niet voldoende oxytocine kon maken om de geboorte echt op te starten. Ook had de spanning zich in haar lijf vastgezet in haar kaken en bekkengebied, waardoor de baby niet goed naar beneden kon zakken ter voorbereiding op de aankomende geboorte.

Yvette ging opgewekt, kalm en vol vertrouwen in zichzelf en het verdere verloop van haar zwangerschap de deur uit. Thuis ging ze de sessie nog eens terug luisteren, ze had immers een opname gemaakt met haar telefoon.

Drie dagen later stuurt ze me een berichtje: ‘nog geen baby helaas, maar ik kan weer heerlijk slapen ‘s nachts! Ik heb gistermiddag nog een keer de ontspanningsoefening gedaan en dat ging best goed.. Nu hopen dat onze kleine snel komt. Nog veel dank voor je hulp. Liefs Yvette.’

Inmiddels is Yvette bevallen van een zoontje, moeder en kind maken het goed. Yvette kan terugkijken op een fijne geboorte.

Wat zijn jou ervaringen met ‘harde buiken’? Had jij er veel in je zwangerschap? Werd je er ongeduldig van? Heb je tips voor andere moeders? Deel je ervaringen hieronder met ons!