Tsjakka! Het werkt! Over tanden krijgen en andere ontwikkelingen…..
Karina (36) is moeder van Anna (nu bijna 7 maanden) en leeft samen met haar man Jan in een dorp in Brabant. Een keer per maand schrijft ze over haar leven als jonge moeder. (namen zijn fictief, de blog echt)
Anna krijgt tandjes. En ze zijn genadeloos… vier tegelijk. Samen met alle lichamelijke ontwikkelingen – ze heeft het kruipen en het staan ontdekt en dat met haar jonge 7 maanden – zorgt dat voor korte nachten. Kwa huilen valt het nog mee, maar ze wordt gewoon vaak wakker en wil liever niet weggelegd worden, maar slaapt ook niet bij mij op de borst. Kortom: niets is goed.
Laatst duurde het heel lang. Ze bleef onrustig en wilde niet slapen (zo leek het). Ik merkte dat mijn geduld opraakte. Ik zette even een knopje om (van de moederstand naar de homeopaatstand) en herinnerde me dat ze de afgelopen dagen groene ontlasting heeft en haar ene wang vaak wat roder is dan de andere. Ik telde 1+1+1 op en dacht: “Verhip, waarom heb ik daar niet eerder aan gedacht?”, haalde drie korrels chamomilla uit mijn EHBO-doosje (dat gelukkig op mijn nachtkastje staat), gooide die in het mondje van mijn kleine nachtbraker en had binnen 5 minuten een slapende baby in mijn armen. Wat kan homeopathie toch mooi werken! Tsjakka! Nu krijgt ze elke avond voor het slapen gaan een paar chamomilladruppels en de nachten zijn beter.
Ook in mijn bevalkoffer zaten een stuk of twaalf buisjes met korreltjes om mij, zo nodig te ondersteunen en een natuurlijke bevalling ook bij complicaties mogelijk te maken. Ik was voorbereid op het stoppen van de weeën, het niet uit kunnen drijven van de placenta en veel meer situaties. Gelukkig had ik ze allemaal niet nodig. Pas naderhand heb ik arnica genomen om het lichamelijke herstel te bevorderen, en met een hypercal-oplossing gespoeld. Mijn kraamverzorgster was verbaasd over hoe soepel ik al na een dag op het bed heen en weer kroop.
Anna kruipt inmiddels ook heel soepel. Zonder moeite gaat ze van de ene hoek van de kamer naar de keuken en weer terug. Onderweg ontdekken, voelen, proeven en weer verder. Af en toe bij mama of papa op schoot en dan weer verder. Er is zoooo veel dat ontdekt wil worden! Het is prachtig om te zien hoe ze de wereld ontdekt. Hoe ze ontdekt dat de schaduw van mijn hand iets te maken heeft met mijn echte hand. Hoe ze overal aan trekt en erop slaat om te kijken wat er gebeurt en natuurlijk gaat alles in de mond. Voor ons betekent dat: oren en ogen op scherp en constant wordt het huis aangepast. Kasten dichtgetimmerd, draaitafels vastgezet en salontafels leeggeruimd. Het wijnrek is naar zolder verbannen en voor kabels en stekkerblokken liggen zware dozen, de open haard is omheind… Het lijkt bijna een fort.
Hoe komen jullie kindjes door de tandjes-periode en wat helpt bij jullie?
0 reacties